be·grij·pen: met het verstand kunnen volgen.
De IJslandse Hond en zijn mens kunnen (leren) lezen en schrijven met elkaar. Door zijn oplettende aard kent hij zijn mens als geen ander. Door de jaren heen raken zij zo op elkaar ingespeeld dat hij precies weet wat zijn mens bedoelt, zonder dat deze een woord hoeft te zeggen. De gebruikte woorden slaat hij op in zijn geheugen, waardoor hij na verloop van tijd een immense woordenschat bezit.
Voorbeeld: je vertelt dat jullie samen broodjes gaan kopen. De IJslandse hond zal op straat onmiddellijk koers zetten richting de bakker.
Voorbeeld: de rugzak is voor de hond het sein om eropuit te trekken. De ‘zondagse’ jas betekent: we gaan netjes op stap of ik moet thuis blijven.
be·won·de·ren:
1. ontzag en waardering hebben voor, opkijken tegen, opzien tegen
2. met ontzag en waardering kijken naar, aanbidden, dwepen met.
De IJslandse Hond is zicht bewust van zijn schoonheid. Op straat trekt hij veel bekijks. Hij weet dat hij bijzonder en exclusief is. Het ras is dol op positieve aandacht en kan geen genoeg krijgen van complimenten. Vertel hem zo vaak mogelijk hoe mooi jij hem vindt.
Voorbeeld: En plein publiek zoals op shows zal de stralende IJslandse Hond zich van zijn beste kant laten zien en zichtbaar genieten van de, speciaal voor hem gekomen, schare bewonderaars.
blaf·fen: het voor honden kenmerkende geluid laten horen, aanslaan, keffen.
Blaffen is zijn lust en zijn leven. Voor de IJslandse hond is ‘een dag niet geblaft, een dag niet geleefd’. In vroeger tijden bestond zijn taak uit het wegjagen van roofvogels bij de schaapskudde en het onder aanhoudend geblaf verwelkomen van (ongewenste) aanloop op het erf. Als huishond vindt hij nog steeds dat het geoorloofd is om bij het minste of geringste aan te slaan. Aan blafquota’s heeft hij geen boodschap, daarom is het de taak van de eigenaar om die van jongs af aan in de hand te houden, wat met een gerichte opvoeding goed mogelijk is.
Voorbeeld: de IJslandse hond blaft onophoudelijk naar alles: vogels, voorbijgangers, de postbode, bezoek. Als je niet tijdig ingrijpt zal hij op een gegeven moment blaffen om te blaffen. Aanhoudend geblaf zorgt er namelijk voor dat endorfine (ook wel gelukshormoon genoemd) in de hersenen vrijkomt. Dit stofje bezorgt hem een prettig gevoel waardoor hij nog meer zal willen blaffen.